Laatste week

De laatste week zit er ook weer op. Wanneer had ik voor het laatst geschreven? Dinsdag geloof ik. Wat is er toen nog allemaal gebeurd… Woensdag hebben we nog een klein beetje gegraven. Ik had uiteindelijk twee voorgravers in mijn square aan het werk en drie jongens om de grond weg te halen. Ondertussen was ik de laatste tekeningen aan het maken en de laatste hoogtes aan het nemen dus het was aardig druk in het 3 bij 3 meter oppervlak. Voor de hoogtes en de uiteindelijke grondplan moest ik natuurlijk regelmatig het square weer uit wat intussen behoorlijk moeilijk is geworden. We hebben een klein stukje grond laten staan in één van de hoeken om een trapje te creëren maar het er zit nog een grote stap tussen, als je het al een stap kunt noemen. Ik heb door elke keer in het square te springen intussen last van mijn knie gekregen dus ik ga elke keer maar op de rand zitten en laat me erin zakken of de andere kant op: ik krabbel weer moeizaam overeind.
Ik had ze nog zo gewaarschuwd om mij niet de laatste dagen te laten graven… maar ja, na een week van niets vinden vind ik op de één na laatste graafdag natuurlijk nog wel iets. Een muur met twee putten die er door snijden. En toen we één van de putten uitgroeven leek het erop dat er resten van een oven tegen de mogelijke muur aanzitten. Maar dat konden we niet duidelijk genoeg zien dus dat moet wachten tot volgend jaar.
En toen kwam de laatste velddag… vreselijk is dat. En niet perse omdat we stoppen met werken. Aan de ene kant is dat natuurlijk wel jammer maar aan de andere kant wil je nu ook wel weer naar huis. Nee, het is vreselijk omdat je al die aarde die je er de afgelopen weken uit hebt gehaald…. nu er weer in moet storten… Een hele dag sjouwen met emmers en kruiwagens om alle squares weer op te vullen. In het begin waren de werkmannen in een razend tempo bezig terwijl wij rustig aan deden. Maar na het eerste half uur zakte het tempo al aardig in en na een uur ging het op een redelijk tempo. Het probleem is ook dat de moed je in de schoenen zakt elke keer als je een emmer leegt. Hoeveel emmers er ook al in geleegd zijn, het square word er niet voller op. We zijn dan ook van ’s ochtends 7 uur tot 12 uur bezig geweest om de vier squares te vullen. En dan hebben we nog besloten om sommige niet helemaal vol te doen! De laatste twee liggen iets lager en kunnen vanaf een lager punt makkelijker bereikt worden. Zij hadden ook daar hun grond in de buurt gestort dus we hebben rijen gevormd en de emmers doorgegeven. Helaas hadden we de hele ochtend last van wind waardoor we voortdurend gezandstraald werden. En als je dan aan het eind van de rij staat en de emmer tegen de wind in moet leeg gooien terwijl er boven jou ietsje verderop kruiwagens worden geleegd…. Laten we zeggen dat ik de zakdoek die ik voor mijn mond en neus had gebonden wel nodig had.
Iedereen was helemaal kapot toen we terugkwamen in het huis. De werkmannen waren meegekomen omdat het traditie is dat ze wat te eten en te drinken krijgen op de laatste dag en dan krijgen ze meteen hun laatste loon. Op de site hadden we al een groepsfoto gemaakt (waarvoor alle Jordaniërs zich gingen oppoetsen :) ) en terug in het huis hebben we nog een foto gemaakt. Daarna vertrokken ze allemaal en konden wij lekker ontspannen. Die dag moesten we echter de laatste scherven lezen en schrijven, nog een stuk of vijf samples flotteren (grond door zeven spoelen met water om te kijken of er zaadjes in zitten) en natuurlijk onze dagrapporten en database bijwerken. Ik lag die avond al voor achten in bed... en ik was niet de enigste!
En toen moesten we alles klaarmaken. Voor zaterdag moesten alle formulieren zijn ingevuld, alle tekeningen klaar, lijsten gemaakt van alle voorwerpen en in welke doos ze zitten…. die papieren moeten namelijk allemaal uitgeprint dan wel gekopieerd worden. Op zondag bracht Lucas namelijk alle vondsten naar Salt voor opslag en dan moeten ze ook alle data hebben van wat we hebben gedaan en gevonden. Ik ben zaterdag ochtend heel lang bezig geweest om alle zakjes met scherven dicht te nieten nadat ik het vondstkaartje met de gegevens goed had gedaan. Daarna alles op nummer leggen zodat ik een lijst kan maken met alle nummers om die vervolgens in te voeren in een tabel in Word. Alle zakjes in dozen verpakt met de uitgeprinte lijst erbovenop en dan moet er natuurlijk nog aan twee kanten op de doos een papier met welk nummer deze doos is zodat de vondsten makkelijk teruggevonden kunnen worden… En verder nog talloze kleine klusjes die gedaan moesten worden. Vanaf zaterdagmiddag hadden we het echter veel rustiger. We moesten alleen voor dinsdagmiddag ons eindrapport af hebben. Verder alle materialen uitsorteren en inpakken, de boeken weer inpakken en meer van die dingen. Maandag hebben Jeroen, Tine en ik nog snel even foto’s gemaakt van alle schetsen van de vondsten, gewoon voor het geval dat er iets met de schetsen zelf zou gebeuren. Om vervolgens te horen dat de foto’s niet goed zijn en dus moesten we het dinsdagochtend weer opnieuw doen! Nou ja, we verveelde ons intussen flink dus heel erg was het niet.
Maandagavond hebben we gebarbecued. Het was de laatste avond ‘thuis’ eten want dinsdag waren we uitgenodigd door Achmed, nog een traditie.
Tja, en toen was het tijd om de koffers te pakken. Eerst eten bij Achmed, tegen 10 uur werden we opgehaald door een busje (behalve Lucas die morgen pas vliegt) en om half twee vliegen. Er is één of ander feest hier in Jordanië vandaar dat we zo vroeg gingen. We zitten nu te wachten op het vliegveld. En dan hopelijk zonder vertraging om 8.40 uur landen op Schiphol, met een overstap in Parijs. En dan zijn we weer thuis. Heerlijk Hollands eten, mijn eigen bed, douchen met warm water zolang ik wil in plaats van een paar druppels koud water en zo kort mogelijk, water uit de kraan drinken ipv alles uit flessen (we hebben zo’n 650 liter aan water uit flessen gebruikt)…. en nog veel meer. Ja, het was erg gezellig en we hadden leuke vondsten maar ik ben blij dat ik weer naar huis ga. Voorlopig is dit weer de laatste reis, tenminste… tenzij dat er iets onverwachts op mijn pad komt natuurlijk… :D
groetjes