Weekend Jeruzalem

Eindelijk weer even de tijd om iets te schrijven.

Vrijdag 29 juni
Wat een dag was dit zeg! We waren bijna klaar met de balk weg halen. Ik was van plan om het voor het ontbijt eruit te krijgen en dan in het nieuwe square te beginnen.... tja, het was vrijdag, ik had kunnen weten dat het anders zou lopen.
Ik vond de kaken van een dier met de kiezen er nog in. We dachten eerst een schaap maar het is waarschijnlijk een ezel.
Het was een beetje broos dus het moest er voorzichtig uit gehaald worden. Eerst moest het schoongemaakt worden en dan een foto met de omgeving erbij (de context). Byron had tandartshaakjes bij zich en die heb ik toen gebruikt om de kaken schoon te maken. Ik heb de hele ochtend op mijn buik gelegen met mijn neus bijna op de kaken. Sirpa bracht met het ontbijt wat kleine schilderpenselen van Ben mee voor het schoonmaken. De borstels die we hadden waren veel te groot. Aan het einde van de ochtend heb ik het weer afgedekt en ik hoop er maandag verder aan te werken.

We vertrokken meteen na de lunch om 2 uur naar Jeruzalem. Ik moest snel nog alles inpakken want daar had ik geen tijd voor gehad. We kwamen om ongeveer 5 uur aan bij ons hostel. Of eigenlijk een klooster, het Paulushaus. Ze hebben daar ook kamers en aparte gebouwtjes voor reizigers. Één van onze groep komt daar vaak en is goede vrienden met ze, dus we werden heel hartelijk ontvangen en we kregen zelfs een gebouwtje voor onszelf. Dat was erg fijn om niet te moeten delen met anderen.
We gingen eerst aan de overkant van de straat wat koekjes enzo en drinken halen. Daarna pakte we een beetje uit en aten wat.
Met de hele groep zijn we toen naar de Klaagmuur gegaan om het begin van de sabbat mee te maken.
Het Paulushaus ligt vlak naast de Damascuspoort dus we waren zo in de oude stad. Sirpa en Raimo kende de weg aardig goed dus die leidden ons door de nauwe en drukke straatjes heen. Overal zijn kraampjes en winkeltjes. De geuren en de drukte zijn erg overheersend en het is er ook veel benauwder. Ik was blij toen we op het plein aankwamen bij de muur. Het was nog best rustig toen. De muur is op zich niets bijzonders behalve dat er aan de onderkant allemaal kleine briefjes tussen de stenen zijn gestoken.
Dat veranderde toen de mensen arriveerden. Het werd steeds drukker en overal zag je Joden. Sommige streng gelovigen, compleet met uitgebreide kleren en bontmuts, en anderen liepen in een korte broek en een keppeltje. Maar iedereen vormde samen één grote familie. Er werd gebeden, gedanst en gezongen. We hebben onze ogen uitgekeken. Je zag kleine jongens naast oude opa's en teenagers dansen. En militairen in uniform naast streng gelovige joden. Het was heel leuk om mee te maken.
We kwamen daar de Amerikanen ook nog tegen die zelf op een van te voren geplande trip naar Jeruzalem waren gegaan.
Tegen 8 uur zijn we naar een Armeens restaurant gegaan om te eten. Dit was echt een leuk restaurant. Het was net of je in een museum zat. Overal waren oude voorwerpen uitgestald.
Ik geloof dat we tegen 11 uur weer terug waren. Sommigen bleven nog een poos op, maar ik ben in bed gedoken. Ik was helemaal op.

Zaterdag 30 juni
Oef, ik heb overal spierpijn. Omdat ik gisteren de hele ochtend op mijn buik op de grond heb gelegen in allerlei vreemde posities, voel ik nu alle spieren in mijn buik en rug.
We gingen om 8 uur ontbijten, heerlijk laat :p Na het ontbijt kregen we een rondleiding in het museum van het klooster. Dat is officieel nog niet af maar wij mochten het toch al vast bekijken. Ze hebben daar een model van de oude stad, gemaakt door de enigste man die ooit toestemming heeft gekregen om alle delen van de stad op te meten. Het model kon uit elkaar gehaald worden en dan andere delen bijgevoegd. Zo kon je de stad in de verschillende perioden bekijken. Het leuke was dat je ook onder de tafel kon kijken en dan de ondergrondse verdiepingen en lagen kon zien. Zelfs dat had de man gemeten.
Hierna hebben Ioanna, Catherine en ik een taxi genomen naar het Israeli Museum. Ze hebben hier de Dode Zee-rollen en een hele grote afdeling archeologie. Het was echt heel groot. We hebben er ongeveer 4 uur rondgelopen en toen liep ons hoofd helemaal over. En toen hadden we eigenlijk alleen de archeologie zalen nog maar echt goed bekeken.
We hebben toen een taxi terug genomen en rond 4 uur waren we terug. We kochten wat nootjes, fruit en yoghurt en zijn toen naar het Paulushaus gegaan. Op ons gemak hebben we hier zitten eten. We hadden nog geen lunch op dus we hadden intussen aardig honger. Langzamerhand kwamen de anderen ook terug. Ik ben toen een poos op bed gaan liggen omdat mijn buik raar begon te doen. Tegen 8 uur vertrokken we naar een restaurant de nieuwe stad. Daar heb ik lekker pizza gegeten, even iets anders! Rond half 10 zijn we toen met een taxi naar de Ben Yehuda straat gegaan. Hier werd het einde van de sabbat gevierd. Overal liepen mensen, er waren muzikanten, iedereen liep lekker een ijsje te eten enz. Het was heel gezellig. Wij hebben er ook nog een ijsje gegeten. En we kwamen weer een paar van de Amerikanen tegen.
Tegen 12 uur lag ik op bed. Bijna allemaal waren ze nog op, maar ik kon niet meer. En mijn buik deed nog steeds raar.

Zondag 1 juli
Vandaag weer lekker pas om 8 uur ontbeten. Van te voren en daarna nog snel onze tassen inpakken en alles netjes achterlaten. Omdat we morgenochtend om 4 uur weer op moeten, moeten we vanmiddag terug reizen. Tegen half tien waren we uitgecheckt. We konden onze tassen gelukkig daar achterlaten. Ioanna, Catherine, Ulla en ik zijn toen naar de Grafkerk gegaan (Church of the Holy Sepulchre). Hier zou de tombe staan van Jezus evenals de steen waarop hij lag toen hij klaargemaakt werd voor het graf. Er waren alleen orthodoxe diensten (in het Arabisch of één of andere andere taal die ik niet verstond). Ulla is orthodox en is dus naar een besloten dienst gegaan. Wij zijn de kerk ingegaan en hebben af en toe bij verschillende groepen staan luisteren terwijl ze aan zingen waren. De preken waren niet te volgen, maar het was leuk om mee te maken. Tegen 12 uur gingen we weer richting de Paulushaus. Ioanna bedacht opeens dat ze toch echt nog meer souvenirs moest hebben dus halverwege zijn we een winkeltje ingedoken. De eigenaar was erg aardig. Ioanna bleef maar dingen pakken die ze leuk vond. De eigenaar dacht een mooi handeltje te doen en bood ons (en een Italiaanse en een Griek die er ook waren) thee aan. Nu is het ontzettend onbeleefd om een Arabier te weigeren thee te drinken, dus we besloten te blijven. De eigenaar gaf ons allemaal adviezen over hoe we ons het beste konden gedragen in Jeruzalem en waar we voor moesten oppassen. We hebben er geloof ik een uur gezeten want Ioanna was minstens een half uur aan het onderhandelen over de prijs. Op het eind werd ze erg onbeleefd en de eigenaar werd erg boos. Gelukkig was een vriend van de eigenaar er ook bij op het eind en die hield hem tegen. Wij zijn er snel vandoor gegaan, we waren toch wel een beetje bang geworden. We zijn snel naar het Paulushaus gegaan en hebben daar wat gegeten en gewacht tot de bus kwam. Uiteindelijk waren we ongeveer om 6 uur weer in Karei Deshe. Ik ben vrij vroeg mijn bed ingedoken. Ik was erg moe en mijn buik was nog steeds bezig.

Pff, dat was een aardig lang stuk. Ik zal kijken of ik nog over de derde week zal schrijven vandaag. En anders van de week. Hoewel, we hebben een volle week. Elke avond hebben we of een lezing of een feestje.
Ik ga mijn best doen om het zo snel mogelijk erop te zetten.
Er staan trouwens een aantal foto's op Facebook. Ik heb een heleboel foto's van Ben gekregen (dus Nicolien en Marjet, we hebben wat te doen als ik terug ben ;)

groetjes