Eerst week

Hoi allemaal,
Ik was het eigenlijk niet van plan maar er werd door meerdere mensen gevraagd naar een reisverslag dus... Ik kan niet beloven dat ik regelmatig er iets opzet maar ik doe mijn best.
Ik ben hier al weer bijna een week. Vorige week woensdag om 7 uur in de ochtend vlogen we via Zurich naar Tel Aviv.
In Zurich kwamen Myriam en Damian erbij en in Tel Aviv nog enkele stafleden. We hadden iets vertraging en het was een hele lange wachtrij bij de douane maar uiteindelijk kwamen we het land binnen. We hebben de huurauto opgehaald en zijn, via vele omwegen en met verschillende files uiteindelijk in Karei Deshe aangekomen. Daar werden we al opgewacht door twee anderen die al een tikje bezorgd werden waar we bleven.
De eerste paar dagen waren erg rustig. De stafleden kwamen allemaal op de beurt binnen druppelen en de Amerikaanse studenten kwamen ook al aan. We hebben het lab ingericht, wat efficiënter dan voorgaande jaren, en enkele spullen uit de containers gehaald zodat de studenten vast wat voorwerk konden doen op de site voor iedereen kwam.
Ook moesten er boodschappen gedaan worden aangezien we na de brand 2 jaar geleden nog steeds niet alles vervangen hebben. Dat was nog een hele belevenis. Ik was met Sirpa mee naar een kleine hardware store (ijzerhandel?). Degene die normaal helpt en Engels kan was er natuurlijk niet, we hebben momenteel echt overal problemen en teveel ongeluk.... In ieder geval, dat werd dus handen en voeten werk, soms letterlijk. En na een poosje ging Sirpa de auto halen en moest ik de rest van het lijstje afwerken.... gelukkig kwam er vrij snel een vrouw de winkel binnen die Engels sprak en die aanbood te helpen vertalen.
Over ongeluk gesproken... volgens mij weet lang niet iedereen wat er allemaal gebeurd is dit seizoen zelfs voor het startte.
We hebben vier co-directors die alles aansturen. Momenteel is Jurgen de baas op het veld. Maar, Jurgen kon de eerste twee weken niet aanwezig zijn en heeft toen Stefan gevraagd dit over te nemen. Een week voor we vertrokken krijgen we een email van Stefan dat hij onverwacht een hartoperatie heeft gehad en heel snel nog een zal krijgen... met andere woorden, hij komt niet...
Iedereen is toen als een razende van alles gaan regelen. De pech was dat Stefan alle computerwerk doet en degene die hij opgeleid heeft hierin kon uitgerekend dit jaar niet komen. Damian heeft uiteindelijk voor elkaar gekregen dat hij aan het begin een week kan komen (hij vertrekt vandaag weer) en aan het eind een week.
Ik moet nu de Nederlandse studenten begeleiden, leuk maar ook een beetje spannend. Ik ben zelf nog maar twee jaar afgestudeerd...
Slecht nieuws komt nooit alleen helaas. We waren nog maar net een dag hier of we hoorden het nieuws dat er een poging tot brandstichting was geweest in de kerk bij Tabgha hier vlakbij. Wij hebben opslagruimte op hun grond maar gelukkig een eind ervandaan. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.
Verder is het erg droog en zijn er al enkele branden geweest in de omgeving. Eén van de eerste dingen die we gedaan hebben is een hele brede looppad te maken de heuvel op naar de site en een noodroute uitgezet aan de andere kant. Het zekere voor het onzekere.
Binnen een week tijd kregen de Amerikaanse studenten twee keer te horen dat er een student van hun college was overleden dus dat was ook een klap. En om het drama af te maken overleed Jurgens moeder eind vorige week. Dus....het gaat lekker hier!
Nou ja, we roeien met de riemen die we hebben en gaan gewoon door.
Gisteren hebben we alles uit de containers geladen en naar de site gebracht en vervolgens hebben we twee dagen schoongemaakt en tenten opgezet.
Ik heb vandaag al een stuk gegraven. Ik heb dit jaar een paar kleine projecten toegewezen gekregen. We zijn nu eerst een baulk eruit aan het halen (een baulk is de strook grond die tussen twee squares achtergelaten wordt om alles te scheiden en loopruimte te bieden). Dit is een belangrijke baulk omdat we hiermee hopen de dateringen voor de synagoge te kunnen krijgen.
Ik heb twee vrijwilligers bij mij in de groep, Johanna die ik al kende van twee jaar terug toen ze in mijn groep zat en Mason, een Amerikaan.
Tja, dat was het weer even. We zitten allemaal te duimen dat het vanaf nu soepeler verloopt. We zitten een beetje met het feit dat de apparatuur nog niet helemaal goed werkt en Damian vertrekt maar Stefan zit dagelijks achter skype en kan ons vanuit Bern ook helpen. Hij kan het niet laten om te werken :) We verwachten zelfs dat hij een deze dagen opeens voor onze neus staat....
Oh ja, de temperatuur is heel goed op het moment. Het is zo'n 5 tot 10 graden minder warm dan normaal. Daarbij hebben we helaas wel veel wind, wat 's middags wel lekker is maar in de ochtend begint het te vroeg. We moesten elke keer rennen om te voorkomen dat de tenten instorten...
Goed, ik probeer binnenkort weer te schrijven.
groetjes
Lise